Video ve Multimedya  – Multimedya Bölümü – Multimedya Bölümü Ödevleri – Multimedya Bölümü Tez Yaptırma –Multimedya Bölümü Ödev Ücretleri

Video ve Multimedya 

Dönüşüm kodlaması, video içeriğinin her karesindeki uzamsal fazlalığı ortadan kaldırır. Bu nedenle iç kodlama olarak adlandırılır. Ancak, video materyali için ara kodlama da çok faydalıdır. Tipik video materyali, zamansal eksen boyunca büyük miktarda fazlalık içerir.

Zaman olarak yakın olan video kareleri genellikle büyük miktarda benzerliğe sahiptir. Bu nedenle, çerçeveler arasındaki farkı iletmek, orijinal çerçeveleri iletmekten daha verimlidir.

Bu, diferansiyel kodlama ve tahmine dayalı kodlama kavramına benzer. Önceki çerçeve, geçerli çerçevenin bir tahmini olarak kullanılır ve artık, tahmin ile gerçek değer arasındaki fark kodlanır. Tahmin iyi olduğunda, kalıntıyı kodlamak orijinal çerçeveden daha verimlidir.

Tipik bir video malzemesinin bir kameranın hareket eden nesnelere bakışı olduğu gerçeğini düşünün. Bu nedenle, önce sahnedeki her bölgenin hareketini tahmin ederek tahmin sonucunu iyileştirmek mümkündür.

Daha spesifik olarak kodlayıcı, önceki çerçeve ile mevcut çerçeve arasındaki her bir bloğun hareketini (yani yer değiştirmeyi) tahmin edebilir. Bu genellikle, gösterildiği gibi en iyi eşleşen alanı1 bulmak için geçerli çerçevedeki her bloğu (aslında makroblok) önceki çerçeveyle eşleştirerek elde edilir.

Bu alan daha sonra geçerli çerçevedeki karşılık gelen bloğun tahminini oluşturmak için uygun şekilde kaydırılır. Artık, kalıntı, orijinal sinyalden çok daha az enerjiye sahiptir ve bu nedenle, belirli bir ortalama hata içinde kodlamak çok daha kolaydır.

Bu işleme hareket telafisi (MC) veya daha kesin olarak hareket telafili tahmin denir. Tortu daha sonra intra kodlama ile aynı işlem kullanılarak kodlanır.

Önceden kodlanmış resimlere herhangi bir referans olmaksızın kodlanan resimlere iç resimler veya basitçe I resimleri (veya I çerçeveleri) denir. Tahmin için bir referans olarak önceki bir resim kullanılarak kodlanan resimler, ara veya tahmin edilen resimler veya basitçe P resimleri (veya P çerçeveleri) olarak adlandırılır.

Bununla birlikte, bir P resminin bazı kod içi makro blokları da içerebileceğini unutmayın. Nedeni aşağıdaki gibidir. Belirli bir makroblok için, referans resimde tahmin için kullanılacak yeterince iyi bir eşleştirme alanı bulmak imkansız olabilir. Bu durumda, böyle bir makro bloğun doğrudan iç kodlaması daha etkilidir. Bu durum genellikle sahnede tıkanıklık veya yoğun hareket olduğunda meydana gelir.

Hareket kompanzasyonu sırasında, kalıntının DCT katsayılarını kodlamak için kullanılan bitlere ek olarak, hareket vektörleri hakkında bilgi taşımak için fazladan bitler gerekir. Bu nedenle hareket vektörlerinin verimli bir şekilde kodlanması da video kodlamanın önemli bir parçasıdır. Komşu blokların hareket vektörleri benzer olma eğiliminde olduğundan, hareket vektörlerinin yatay ve dikey bileşenlerinin diferansiyel kodlaması kullanılır.

Multimedya mesajı nedir
Multimedya nedir öğeleri nelerdir
Multimedya araçları Nelerdir
Multimedya Örnekleri
Hipermedya nedir
Multimedya klavye nedir
Multimedya indirilemedi ne demek
Çoklu ortam nedir

Yani, hareket vektörlerini doğrudan kodlamak yerine, mevcut hareket vektörü için bir tahmin olarak önceki hareket vektörü veya birden çok komşu hareket vektörü kullanılır. Hem yatay hem de dikey bileşenlerdeki fark daha sonra bir kısmı gösterilen bir VLC tablosu kullanılarak kodlanır.

Bu tabloda iki şeye dikkat edin. İlk olarak, küçük farklılıkları temsil etmek için kısa kod sözcükleri kullanılır, çünkü bunlar daha olası olaylardır. İkincisi, bir kod sözcüğü, hareket vektörü farkı için en fazla iki olası değeri temsil edebilir.

Hareket vektörlerinin hem yatay bileşeninin hem de dikey bileşeninin izin verilen aralığı -15 ila +15 aralığıyla sınırlı olduğundan, yalnızca biri izin verilen aralığa sahip bir hareket vektörü verecektir. Hareket vektörü değerleri için ±15 aralığının, büyük miktarda hareket içeren yüksek çözünürlüklü video için yeterli olmayabileceğini unutmayın; bazı standartlar, tasarımlarının temel veya isteğe bağlı bir özelliği olarak bu aralığı genişletmenin bir yolunu sunar.

Video kodlama,  blok diyagramda özetlenebilir. Şeklin sol tarafı kodlayıcıyı, sağ tarafı ise kod çözücüyü göstermektedir.

Kodlayıcıda, giriş resmi hareket dengelemeli daha önce kodu çözülmüş çerçeve ile karşılaştırılır. Fark sinyali, DCT dönüştürülür ve nicelenir ve ardından entropi kodlanır ve iletilir. Kod çözücüde, kodu çözülmüş DCT katsayıları ters DCT dönüştürülür ve daha sonra döngü filtreli hareket dengelemesi ile daha önce kodu çözülmüş resme eklenir.

Gelişen Video ve Multimedya Standartları

H.261, MPEG-1 ve MPEG-2 dahil olmak üzere en eski video kodlama standartları, önceki bölümlerde açıklanan hibrit DCT-MC çerçevesini kullanır ve çok özel işlevlere ve hedeflenen uygulamalara sahiptir. Bununla birlikte, yeni nesil video kodlama standartları birçok isteğe bağlı mod içerir ve çok çeşitli işlevleri destekler. Şimdi, H.263, H.26L, MPEG-4 ve MPEG-7 dahil olmak üzere bu yeni standartlarda sağlanan yeni işlevleri sunuyoruz.

H.263 tasarım projesi 1993’te başladı ve standart, Kasım 1995’te ITU-T SG 15 toplantısında onaylandı (ve Mart 1996’da yayınlandı) [5]. Bu çabanın asıl amacı, bit hızları yaklaşık 20 kbit/s olan uygulamalar (sözde çok düşük bit hızlı uygulamalar) için uygun bir video kodlama standardı tasarlamak olsa da, H.263’ün herhangi bir bit hızında H.261’e göre önemli gelişme.

Özünde, H.263, H.261’in özelliklerini, ilk olarak MPEG-1’de bulunan yarım piksel hareket telafisi ve diğer teknikler dahil olmak üzere birkaç yeni yöntemle birleştirir.

Daha önceki bir standart olan H.261 ile karşılaştırıldığında H.263, videoyu çok düşük bit hızlarında belirli bir algısal kalitede temsil etmek için gereken bit hızında %50 veya daha fazla tasarruf sağlayabilir. Sinyal-gürültü oranı (SNR) açısından, H.263, bu çok düşük oranlarda H.261’e göre yaklaşık 3 dB’lik bir kazanç sağlayabilir. Aslında H.263, tüm bit hızlarında H.261’inkinden daha üstün kodlama verimliliği sağlar (ancak 64 kbit/s’nin üzerinde çalışırken neredeyse o kadar dramatik bir gelişme değildir). H.263, MPEG-1 ile karşılaştırıldığında daha yüksek hızlarda (belki de yaklaşık 1 Mbit/s’de %30) önemli bir bit hızı tasarrufu sağlayabilir.

H.263, standartlaştırılmış video kodlama için günümüzün en son teknolojisini temsil eder. Esasen, aşamalı taranan video içeriği için herhangi bir bit hızı, resim çözünürlüğü ve kare hızı, H.263 ile verimli bir şekilde kodlanabilir.

H.263, tüm kod çözücüler tarafından desteklenen temel özellikleri ve ayrıca özelleştirilmiş veya daha yüksek performanslı uygulamalarda kullanım için bir dizi isteğe bağlı geliştirilmiş çalışma modunu tanımlayan bir “temel” çalışma modu etrafında yapılandırılmıştır. Yüksek performansı nedeniyle, MPEG-4 video tasarımının temeli olarak H.263 seçilmiştir ve temel modu MPEG-4’te değişiklik yapılmadan desteklenmektedir. İsteğe bağlı özelliklerinin çoğu artık bir şekilde MPEG-4’te de bulunmaktadır.

Makale Deniz

Biyografinin Tamamını Gör