Programlamanın Yönleri – Programlama Nedir? – Programlama Bölümü – Programlama Yaptırma – Programlama Ödevleri – Programlama Ücretleri

Programlamanın Yönleri

Programlama

Birçok soyut makinenin, bir işlemci durumunun bir ürünü ve bir bellek durumunun bir ürününe bölünebilen bir durumu vardır. Bu makinenin salt kullanımı, giriş değerini belleğe kodlamak ve işlemciyi seçkin başlangıç ​​durumunda başlatmaktır. Daha sonra çıkış değeri bellekten alınır.

Bu, F(problem) = çözüm fonksiyonunu kodlar. Ancak her yeni problem sınıfı için yeni bir makine gereklidir. Bir alternatif, bilgisayara verilen problemin sınıfını nasıl çözeceğini söyleyen bilgileri kaydetmek için belleğin başka bir bölümünün kullanılmasına izin vermektir. Dijital bilgisayarlarda bu ekstra bilgi bir dizi semboldür.

Analog bir bilgisayarda, analog elemanlar arasındaki ara bağlantılar olabilir. Bu ekstra bilgiye program denir. Teknik olarak bu, sorunun hafızanın iki bölümünün birleşimi olarak belirtildiği anlamına gelir, ancak görünüm çok farklıdır. F (program, problem) = çözüm. Makine göz önüne alındığında, görev sorunu çözecek programı bulmaktır. Her programı yeni bir sanal makine üretiyor olarak görüyoruz.

Gerçek Programlama

Programlama menü arama değildir. Hangi kütüphane çağrısının gerekli eylemi gerçekleştirdiğini kontrol ederek ve doğru argümanları sağlayarak belirli program kodları yazılabilir. Bu, çalışmada tartışılan programlama türü değildir ve aslında, önemsiz bir anlam dışında, kelimenin amacını karşılamamaktadır.

Gerçek programlama, hesaplama kapasitesini artırmak, bir dizi işlemle başlamak ve bunları, orijinal kümede açıkça örtük olmayan yeni işlemlere dönüştürmek anlamına gelir. Bir ekonomi terimini ödünç alırsak, gerçek programlama hesaplamaya dayalı değer katar, yani önemsiz olmayan bir şekilde yeni kapasite sağlar.

Algoritmik Hesaplama

Kesin anlamda, bir sonucu belirlemek için bir algoritma, ayrı, tam olarak tanımlanmış adımları olan ve sonlu sayıda adımdan sonra sona ereceği kesin olan ve sonuç olarak gerekli sonucu üreten bir süreçtir. Bir adımın tam olarak ne zaman tanımlandığı aslında felsefi bir meseledir, ancak pratikte tam olarak tanımlanmış araçların biçimsel, birleştirici üretim, aksiyomlar tarafından ifade edilebildiği görülmektedir. Doğal sonu olmayan devam eden bir süreç için gerekli olan, adımların kesin ve doğruluğunun kesin olmasıdır.

Sezgisel Hesaplama

Hiçbir algoritma mevcut olmadığında veya mevcut olanlar çok yavaş olduğunda, bir buluşsal yöntem yeterli olabilir. Bir buluşsal yöntemin genellikle kesin, benzersiz şekilde belirlenmiş ayrı adımları vardır, ancak doğru sonucu üreteceği kesin değildir. Kaynakların daha az kullanılmasıyla sonuçlanıyorsa, bir bilgisayarın zamanın yalnızca belirli bir bölümünde doğru olması genellikle kabul edilebilir olarak kabul edilir.

Nesneye yönelik programlama temel özellikleri
Nesne Yönelimli PROGRAMLAMA
Nesne temelli programlamanın temel Prensipleri
Nesne yönelimli programlama proje
Nesneye yönelik programlama dilleri
Nesneye yönelik programlama Java
OOP C#
Nesne Tabanlı PROGRAMLAMA C

Stokastik Hesaplama

Buluşsal yöntemlere ilişkin alternatif bir yaklaşım, belirli noktalarda rastgele seçimlerin yapıldığı bir hesaplamadır. Bu hesaplamaların tuhaf karakteri, doğru bir yanıt olasılığını kesinliğe doğru itebilecek bir ince ayar parametresi (bir döngünün ne kadar süre çalıştığı gibi) olacak şekilde geliştirilebilmeleridir.

Bir süreç 1.000.000.000:1 şansla doğru cevabı ürettiğinde, sürecin yanlış gitmesi konusunda endişelenmeden önce donanım arızası hakkında endişelenmeye başlarız. Teorem kanıtlama, grup teorisi, asal çarpanlara ayırma ve kriptolojik çalışmadaki birçok hesaplama bugünlerde stokastiktir.

Pratikte, stokastik hesaplamanın bir başka ilginç özelliği, asimptotik doğruluğun, gerçek bir rasgele sayı kullanımı varsayımı üzerine kurulmasıdır. Ancak, tipik bir bilgisayarda bu, son derece düzensiz, ancak deterministik davranışa sahip bir hesaplama tarafından üretilen sözde rastgele bir sayı olarak uygulanır.

Ortaya çıkan desenler hesaplamayı bozabilir. Özellikle, belirli şifreleme sistemlerine yapılan bazı saldırılar, sözde rastgele hesaplamaya kilitlemeyi içerir. Şifreleme gerçekten rastgele bir sayıya dayalı olsaydı bu mümkün olmazdı.

Bu pragmatik bir hesaplama problemidir. Ama bizi hemen rastgele bir sayının ne olduğu ve gerçekten böyle bir şeyin olup olmadığı gibi derin felsefi problemlere götürür. Bunu aşmak için bir öneri, fiziksel gürültü kaynaklarını, özellikle de kuantum mekanik ilkelerine dayalı olanları kullanmaktır.

Ancak bunun diğer faktörlerle olan korelasyonu ortadan kaldırıp kaldırmayacağı henüz belli değil. Bilgisayarın içinde bulunan bir cihaz birçok etkiye maruz kalır ve gerçekten izole edilmiş bir cihaz olsa bile rastgele olmayabilir. Belki de izole kuantum sistemlerindeki rastgelelik aslında bu izolasyondan gelir ve gerçek bilgi eksikliğine yol açar.

Dolaylı Kayıt

Tipik bir çağdaş masaüstü bilgisayar, düşük seviyeli depolama hücreleri koleksiyonu üzerine kuruludur. Her hücre, her an sonlu bir alfabeden tek bir sembol içerir. Her hücreye, o hücreye özgü bir adres aracılığıyla başvurulur. Bu özdeş hücrelerin her birine kayıt denir. Adres alanı ve alfabenin aynı olduğunu varsayıyoruz, bu nedenle herhangi bir kayıt başka bir kaydın adresini içerecek şekilde yorumlanabilir.

Sembol olarak 1’den m’ye kadar sayıların kullanılması yaygındır. Parantezler içeriğe atıfta bulunur. Dolayısıyla (123), 123 adresli kayıtta bulunan sembolün veya daha kısaca (123) 123’ün içeriği anlamına gelir. x ve y sembol ise, x ← y, y sembolünü kayıt defterine yerleştirme komutudur. 

Bu, birçok ortak dilde atamaya benzer, ancak örtük bir dolaylılık yoktur. Ne görüyorsan onu alıyorsun. Bu en iyi, kayıt dilindeki tüm sembollerin sabit semboller olarak yorumlanmasıyla anlaşılır. Yani, x ← y, x’i M[1]=5’in 1 sayısını etkilemesinden daha fazla etkilemez. Kayıt dilinde değişken semboller yoktur. Dinamik olan her şey kayıtlarda saklanır.

C’de değişken bir sembol, sabit bir işaretçi, bir adrestir. x=y ataması x ← (y) olarak uygulanır. Dolaylı olarak y sembolü, içeriğine dolaylı bir referans olarak değerlendirilir. Dolayısıyla, x’in 123 adresi varsa (veya öyleyse) ve y, 64 adresi ise, o zaman C’deki x=y, 64 konumunun içeriğinin 123 konumuna yerleştirilmesine neden olur.

Kayıt dolaylı olarak, bu 123 ← (64). x = y komutu, sağda bir düzey dolaylılığa sahiptir, solda ise hiçbiri yoktur. C’de, x ← y anlamına gelen x=&y formu kullanılarak otomatik referans kaldırma önlenebilir. & , değişken adını tırnak içine alır. C’de ∗x, yazmaç dolaylı olarak büyük ölçüde (x) ile aynıdır. C’de ∗x = y (x) ← (y)’dir.

C’deki herhangi bir x sembolü (x) anlamına gelir. C, bir l-değeri7’nin parantez içermesini bekler ve bunları kaldırır. Bazen bir hata oluşur, l- değeri beklenir ve bu davranış ortaya çıkar. Kayıt dolaylı yönlendirmede, 123 ← 5 geçerlidir, ancak C’de 123 = 5, derleyici bir düzey dolaylılığı kaldırmaya çalıştığı için bir hata üretir. 

“legendhomework“ Nesneye yönelik programlama temel özellikleri,Nesne Yönelimli PROGRAMLAMA,Nesne temelli programlamanın temel Prensipleri,Nesne yönelimli programlama proje,Nesneye yönelik programlama dilleri,Nesneye yönelik programlama Java,OOP C#,Nesne Tabanlı PROGRAMLAMA C alanlarında hizmet vermektedir.

Makale Deniz

Biyografinin Tamamını Gör