Emniyet Valfleri – Deniz Mühendisliği Bölümü – Deniz Mühendisliği Ödevleri Yaptırma – Deniz Mühendisliği Bölümü Tez Yaptırma– Deniz Mühendisliği Bölümü Ödev Ücretleri

Emniyet Valfleri

Emniyet valfleri çiftler halinde, genellikle tek bir valf sandığına takılır. Her bir valf, belirli bir süre boyunca basınç %10’dan fazla yükselmeden kazanın üretebileceği tüm buharı serbest bırakabilmelidir. Yaylı valfler, herhangi bir eğimde pozitif etkileri nedeniyle gemide her zaman takılır. Buhar mahallinde kazan tamburu üzerine konumlandırılırlar.

Sıradan yaylı emniyet valfi gösterilmektedir. Valf, basıncı üstteki sıkıştırma somunu tarafından ayarlanan sarmal yay tarafından kapalı tutulur. Yay basıncı ayarlandıktan sonra bir Sörveyör tarafından sabitlenir ve mühürlenir. Buhar bu basıncı aştığında valf açılır ve yay sıkıştırılır.

Kaçan buhar daha sonra bir atık borusundan geçerek huniden atmosfere çıkar. İlk valf açıklığı ile yayın sıkıştırılması, yayı sıkıştırmak ve valfi daha fazla açmak için daha fazla basıncın gerekli olmasıyla sonuçlanır.

Bu, bir dereceye kadar, valf kapağı üzerinde, valf açıldığında buharın hareket etmesi için daha büyük bir alan sağlayan bir dudak düzenlemesi ile karşılanır. Elle çalıştırılan bir gevşetme tertibatı, valfin acil bir durumda açılmasını sağlar. Sıradan yaylı emniyet valfinde yapılan çeşitli iyileştirmeler, valfe daha yüksek bir kaldırma sağlamak için tasarlanmıştır.

Geliştirilmiş yüksek kaldırma emniyet valfi, gösterildiği gibi alt yay taşıyıcısının çevresinde değiştirilmiş bir düzenlemeye sahiptir. Yay taşıyıcı, buharın alt tarafında hareket etmesi için piston şeklinde düzenlenmiştir. Pistonun etrafındaki gevşek bir halka, buhar için bir muhafaza silindiri görevi görür.

Kılavuz plakada buhar portları veya erişim delikleri sağlanmıştır. Valf açıldığında açığa çıkan atık buhar, pistonun alt tarafına etki ederek yaya karşı daha fazla kuvvet verir ve valfin daha fazla açılmasına neden olur.

Aşırı basınç tahliye edildikten sonra, yay kuvveti valfi hızla kapatacaktır. Valf yatakları genellikle valfin kapanmasını ‘yastırmak’ için bir miktar buharı tutacak şekilde şekillendirilir.

Aksi takdirde vananın üzerinde birikebilecek yoğunlaşmış buharı çıkarmak ve doğru basınçta açılmasını durdurmak için emniyet vanasının çıkış tarafına bir tahliye borusu takılmıştır.

Yanma

Yanma, ısı enerjisini açığa çıkarmak için yakıtın havada yanmasıdır. Tam ve verimli yanma için, fırına doğru miktarlarda yakıt ve hava verilmeli ve ateşlenmelidir.

Tam yanma için yakıtın yaklaşık 14 katı kadar hava gerekir. Hava ve yakıt yakından karıştırılmalıdır ve tüm yakıtın yanmasını sağlamak için genellikle küçük bir fazla hava yüzdesi verilir. Hava beslemesi yetersiz olduğunda, yakıt tamamen yanmaz ve siyah egzoz gazları oluşur.

Hava besleme

Bir kazan fırınından geçen hava akışı ‘taslak’ olarak bilinir. Deniz kazanları cebri çekiş, yani havayı fırının içinden geçiren fanlar için düzenlenmiştir. Çeşitli zorunlu taslak düzenlemeleri mümkündür.

Olağan cebri çekiş düzenlemesi, havayı kanallar boyunca fırın cephesine besleyen büyük bir fandır. Fırın cephesi, hava beslemesini kontrol edebilen, ‘hava kaydı’ olarak bilinen kapalı bir kutu düzenlemesine sahiptir.

Hava kanalı normalde bir miktar hava ısıtmasının gerçekleşebileceği kazan egzozundan geçer. İndüklenmiş çekiş düzenlemesi, havayı fırın içinden çeken egzoz alımında bir fana sahiptir. Dengeli çekiş düzenlemesi, fırında atmosferik basınçla sonuçlanan zorlamalı çekiş ve indüklenen çekiş fanlarını eşleştirmiştir.

Emniyet valfi sembolü
Emniyet valfi Nedir
Emniyet valfi çeşitleri
emniyet ventili 1/2
Basınç emniyet valfi sembolü
Emniyet Valfi Fiyatları
Hidrolik emniyet valfi nedir
Hidrolik Emniyet Valfi

Yakıt Tedariği

Deniz kazanları şu anda artık düşük dereceli yakıtları yakmaktadır. Bu yakıt, bir transfer pompası tarafından çökeltme tanklarına çekildiği çift tabanlı tanklarda depolanır. Burada yakıttaki su çökelebilir ve boşaltılabilir.

Çökeltme tankından gelen yağ filtrelenir ve bir ısıtıcıya pompalanır ve ardından ince bir filtreden geçirilir. Yağın ısıtılması viskozitesini azaltır ve pompalanmasını ve filtrelenmesini kolaylaştırır. Bu ısıtma dikkatli bir şekilde kontrol edilmelidir, aksi takdirde yakıtta ‘çatlama’ veya parçalanma meydana gelebilir.

Kazanın ilk ateşlemesi veya düşük güçte çalışması için brülörlere bir dizel yakıt tedariki mevcut olabilir. Yağ, ince filtreden brülöre geçer ve burada ‘atomize’ olur, yani fırına girerken küçük damlacıklara ayrılır. Yağın ilk ısıtılmasını sağlamak için bir sirkülasyon hattı sağlanmıştır.

Yüksek basınçlı yakıt, atomize bir sprey olarak bıraktığı bir brülöre beslenir. Brülör ayrıca bir girdap plakası kullanarak yakıt damlacıklarını döndürür. Küçük yağ damlacıklarından oluşan dönen bir koni böylece brülörü terk eder ve fırına geçer. Çeşitli brülör tasarımları mevcuttur, az önce tanımlanan “basınçlı jet brülörü” olarak bilinir.

Döner ocak brülörü, yakıtı dönen konik bir kabın kenarından fırlatarak atomize eder ve döndürür. Gösterilen ‘buhar püskürtmeli jet brülörü’, yakıtı yüksek hızlı bir buhar jetine püskürterek atomize eder ve döndürür. Buhar, brülördeki merkezi bir iç varilden beslenir.

Hava sicili, her brülörü çevreleyen ve kazan muhafazaları arasına takılan kanatçıklar, kanatçıklar vb. topluluğudur. Kayıt, rüzgar kutusundan havanın alındığı bir giriş bölümü sağlar. Hava kapatma, sürgülü bir manşon veya çek ile sağlanır.

Hava brülöre paralel olarak akar ve bir girdap ona dönme hareketi sağlar. Hava, yeterli karışımı sağlamak için yakıtın tersi yönde döndürülür. Yüksek basınçlı, higb-0i»tput deniz tipi su borulu kazanlar çatıdan ateşlenir. Bu, fırın boyunca uzun bir alev yolu ve eşit ısı transferi sağlar.

Fırına giren yakıtın yanabilmesi için başlangıçta ateşlenmesi gerekir. Ateşlendikten sonra, daha hafif olan yakıt elementleri önce birincil alev olarak yanar ve ikincil alevde daha ağır elementleri yakmak için ısı sağlar. Birincil ve ikincil hava kaynakları ilgili alevleri besler.

Bir kazan fırınındaki yakma işlemi, fırına giren yağ ve havanın tedarik oranı, yanmadan çıkan ürünlerinkine eşit olduğundan, genellikle ‘askıda alev’ olarak adlandırılır.

Kazan besleme

Büyük buhar çıkışlarına sahip modern yüksek basınçlı, yüksek sıcaklık kazanları çok saf besleme suyu gerektirir.

Çoğu ‘saf’ su, kaynadığında çözeltiden çıkan bazı çözünmüş tuzlar içerecektir. Bu tuzlar daha sonra ısıtma yüzeylerine bir kireç olarak yapışır ve ısı transferini azaltır, bu da yerel olarak aşırı ısınmaya ve tüplerin arızalanmasına neden olabilir.

Diğer tuzlar çözelti halinde kalır ve kazanın metaline zarar verecek asitler üretebilir. Bir kazandaki aşırı alkali tuzlar, çalışma gerilmelerinin etkileriyle birlikte ‘kostik çatlama’ olarak bilinen bir duruma yol açacaktır. Bu, ciddi arızalara yol açabilecek metalin gerçek çatlamasıdır.

Makale Deniz

Biyografinin Tamamını Gör