Dizin Modeli – Multimedya Bölümü – Multimedya Bölümü Ödevleri – Multimedya Bölümü Tez Yaptırma –Multimedya Bölümü Ödev Ücretleri

Dizin Modeli

Aydınlatma modeli, gerçek dünyanın değişen aydınlatmasının neden olduğu video dizisindeki zamansal değişiklikleri tanımlar. Bir ışık kaynağından gelen ışığın bir nesnenin P noktasıyla etkileşimi, gelen ışınımın Ei,λ dağılımına ve nesne yüzeyi yansıtma fonksiyonu R’ye bağlı olarak bir nesne yüzeyinden yansıyan parlaklığın Lr,λ dağılımı ile tanımlanır.

Sahnenin bir nokta ışık kaynağı ve ortamdaki dağınık ışık tarafından aydınlatılacağını varsaymak, erken bilgisayar grafiklerinde kullanılan Phong’un gölgelendirme modeline olay ışınımının açıklamasını basitleştirir.

Cambient ile ortam ışıması ve tırmanış noktası ışık kaynağı ışıması. N’nin ve dolayısıyla nesne şeklinin bilindiğini varsayarsak, bu basit aydınlatma modelinin tahmin edilmesi için üç parametre gerekir: ortam ve doğrudan ışınım arasındaki oran, kambient/tırmanma ve doğrudan noktasal ışık kaynağı ışınımının yönünü tanımlayan iki açı.

(10.5)’e göre bu model, Stauder tarafından bir OBASC’de uygulanmıştır. Görüntü düzleminde, Stander, pk’den pk+1’e hareket eden bir noktanın parlaklığının l(p)’nin buna göre değiştiğini varsayar.

Pearson ve diğerleri, ışımayı ayrı bir ışıma haritasıyla modellemeyi önerdiler [55]. Bu harita, bir Gauss küresi üzerindeki gelen ışığın her parçası için bir ışınım değeri verir. Herhangi bir aydınlatma durumuyla sınırlı değildir. Birkaç ışık kaynağı kullanılabilir. Bir aydınlatma durumunun makul bir tahmini için yama sayısı 9 × 9 veya daha yüksek olmalıdır. Bu yöntem, özellikle ışınım değerleri ölçülebiliyorsa kullanışlıdır.

Başka bir basit aydınlatma modeli, görüntü sinyali l(p)’nin aydınlatma E(p)’ye ve çift yönlü yansıma fonksiyonu R(p)’ye bağlı olduğunu varsayar. R(p), aydınlatmanın dalga boyunu, yüzey malzemesini ve aydınlatma, kamera ve yüzeyin geometrik düzenlemesini açıklar. Aydınlatma Ei(p), ortam ışığına ve doğrudan ışığa bağlıdır. Dağınık aydınlatma, dağınık yansıtan yüzeyler, paralel izdüşüm ve sabit bir kb varsayıldığında, görüntü sinyali yansıma modeli tarafından verilir.

Bu yansıma modeli, aydınlatmanın çarpımsal bir faktörle modellenebileceğini gösterir. Bunun blok eşleştirme, 3B hareket tahmini ve değişiklik algılamada yararlı olduğu kanıtlanmıştır. En basit ama en çok kullanılan aydınlatma modeli, basitçe hareket eden bir noktanın parlaklığını varsayar.

Bazen bu modele sabit yoğunluk varsayımı denir. Örtük varsayımlar, dağınık aydınlatma, dağınık yansıtan yüzeyler ve aydınlatmada zamansal bir değişiklik olmamasıdır.

Nesne Modeli

Nesne modeli, kaynak modelin gerçek nesneler hakkındaki varsayımlarını açıklar. Bunu yapmak için şekil, hareket ve yüzey modelleri gereklidir. Burada açıklanan tüm nesne modelleri aynı yüzey modelini kullanırken, aşağıda tartışıldığı gibi farklı hareket ve şekil modelleri kullanırlar.

Yüzey modeli söz konusu olduğunda, nesne yüzeylerinin opak olduğu ve dağınık bir yansıtma yüzeyine sahip olduğu varsayılır. Bir m nesnesinin yüzeyi, Sm renk parametreleri ile tanımlanır. Bu renk parametreleri, parlaklığın yanı sıra krominans yansımasını da içerir.

Araştırma modeli nedir
Dizin örneği
Kitapta dizin örneği
Tarama modeli nedir
Makalede araştırma modeli nedir
Araştırma modeli örneği
Dizin nedir
Deneme modeli nedir

Sert 2B Nesneleri (R2D) 3B Hareketle Hareket Ettirme

Nesne Modeli

Bu nesne modeli, sert 2D keyfi şekilli nesneleri varsayar. Bu nedenle, her nesne bir düzlemin parçası olarak algılanabilir. Görüntü düzlemine izdüşümü, nesnenin 2 boyutlu siluetidir. Her nesnenin 3B alanda hareket etmesine izin verilir.

Uzayda düzlemin yönünü açıklamak için iki parametreye ve nesne hareketini açıklamak için altı parametreye izin vererek, görüntü düzlemine p = (X, Y )T ve p’ = ( olarak yansıtılan nesne yüzeyindeki bir P noktası arasındaki işlevsel ilişki. X’, Y’)T hareket öncesi ve sonrası sırasıyla sekiz parametre ile tanımlanır.

Uygulama

Bu kaynak model için görüntü analizi, başlangıçta tüm çerçeve olan sk+1 olan bir nesne için hareketi hiyerarşik olarak tahmin eder. Ardından, nesnenin hareket dengelemeli tahmini sˆ, (10.10)’un tersine göre sk çerçevesinin p noktasından sk+1 çerçevesindeki bir p’ noktası için parlaklığı getiren bir görüntü sentezi algoritması kullanılarak hesaplanır.

Son olarak, tahmin edilen hareket parametreleri, orijinal görüntü ile tahmin edilen görüntü karşılaştırılarak ve hareket parametrelerinin orijinal görüntünün yeterince kesin bir şekilde yakınlaştırılmasına izin vermediği alanların saptanmasıyla doğrulanır. Bu alanlar, hiyerarşinin bir sonraki adımında hareket parametrelerinin tahmin edildiği nesnelerdir.

Bu doğrulama adımı, hareketi segmentasyon kriteri olarak kullanarak hareketli nesnelerin segmentasyonuna izin verir. Hiyerarşinin üç adımı uygulandı. Bu nesne bölütleme ve hareket dengeleme işlemi sonunda hareket parametreleri ile tanımlanamayan görüntü alanları MFR2D nesneleridir.

Güçlü tahminler elde etmek için Hötter, hareket modelinin parametre sayısını sekizden altı (a1 , …, a6 ) parametreli afin bir dönüşüme veya iki parametreli (a1, a2) bir yer değiştirmeye indirmesine izin verdi. Bu adaptasyon özellikle nesneler küçüldükçe önemlidir.

Parametre kodlamanın, özellikle de şekil parametre kodlamasının etkinliğini artırmak için, mevcut çerçevenin hareketli nesnelere bölünmesi, bir önceki görüntünün bölümlenmesini başlangıç noktası olarak alır. Görüntü düzleminde bu, nesnelerin 2B şeklinin zamansal tutarlılığını artırır.

Bir nesnenin görünür olduğu her çerçeve için sekiz parametre tahmin edildiğinden, bu model nesnenin uzaydaki yönelimini bir çerçeve aralığından diğerine keyfi olarak değiştirmesine izin verir. Nesnenin oryantasyonu için herhangi bir zamansal tutarlılık gerekli değildir veya zorunlu değildir.

2D Motion ile Esnek 2D Nesneleri (F2D) Taşıma

Bu kaynak model, gerçek bir nesnenin hareketinin homojen bir yer değiştirme vektör alanıyla tanımlanabileceğini varsayar. Bu yer değiştirme vektör alanı, gerçek nesnenin izdüşümünü görüntü düzlemine yeni konumuna taşır. Nesne yüzeyindeki bir P noktasının P’den P’ye hareket ettiğini varsayarsak, bunun görüntü düzlemindeki izdüşümü p’den p’ye hareket eder. p ve p’, yer değiştirme vektörü D⃗(p’) = (DX(p’),DY(p’))T ile ilişkilidir.

Bir MC nesnesinin m hareket parametreleri, görüntü düzlemine m nesnesinin izdüşümüne ait olan p’ noktalarının yer değiştirme vektörleridir. Bu nesnenin şekli, görüntü düzleminde m nesnesinin izdüşümünü özetleyen 2B siluet tarafından tanımlanır.

Makale Deniz

Biyografinin Tamamını Gör