Akaryakıtlar – Deniz Mühendisliği Bölümü – Deniz Mühendisliği Ödevleri Yaptırma – Deniz Mühendisliği Bölümü Tez Yaptırma– Deniz Mühendisliği Bölümü Ödev Ücretleri

Akaryakıtlar, Yağlar ve Bunların İşlenmesi

Ham petrol, şu anda, denizcilikte kullanılan çoğu akaryakıtın kaynağıdır. Sentetik yakıtlar geliştirilmektedir, ancak muhtemelen gemi sevki için çok pahalı olacaktır. Kömür gibi katı yakıt, belirli özel ticari işlemler için küçük bir şekilde geri dönüyor. Ham petrolün çeşitli rafine edilmiş ürünleri, deniz yakıtının ana biçimleri olarak kalmaya devam edecek gibi görünüyor.

Ham petrol için rafine etme işlemi, yağın çeşitli fraksiyonlarını ısıtarak ve damıtarak ayırır. Gaz türbini tesislerinde parafin yakıtı, yüksek ve orta devirli dizel motorlarda gazyağı ve düşük devirli ve bazı orta devirli dizel motorlarda ham petrol kullanılacaktı. Parafin ve gaz yağı, serbest akışlı, kolayca depolanabilen ve daha fazla işlem görmeden kullanılabilen ‘damıtma ürünleri’ olarak bilinir.

Bununla birlikte, artık yakıtlar normal sıcaklıklarda çok viskoz veya kalındır ve kullanılmadan önce ısıtılmaları gerekir. Uygulamalarına bağlı olarak rafine ürünlerin tamamı veya bir kısmı için zararlı kimyasalları veya kükürdü uzaklaştırmak için ek arıtma gerekebilir. Son olarak, farklı görevler için bir dizi ticari yakıt sağlamak üzere çeşitli yağların harmanlanması veya karıştırılması yapılır.

Akaryakıtlar

Fuel oiller, performanslarını belirleyen ve şartnamelerde belirtilen çeşitli özelliklere sahiptir. Özgül ağırlık veya bağıl yoğunluk, belirli bir hacimdeki yakıtın, aynı hacimdeki suyun ağırlığına kıyasla, oran olarak ifade edilen ve sabit bir sıcaklıkta ölçülen ağırlığıdır. Viskozite, akışa karşı bir dirençtir.

Bu nedenle, oldukça viskoz bir yakıtın akabilmesi için ısıtılması gerekir. Viskozite ölçümü, belirli bir yakıt hacmi için Redwood, Saybolt veya Engler enstrüman akış süreleri ile yapılır.

Bir yakıtın tutuşma kalitesi, iyi kontrollü yanma için kısa olması gereken enjeksiyon ile yanma arasındaki zaman gecikmesiyle ölçülür. Tutuşma kalitesi setan sayısı, dizel indeksi ve hesaplanan setan indeksi olarak belirtilir; değer ne kadar yüksek olursa, yakıtın tutuşma kalitesi o kadar iyi olur.

Parlama noktası elde edilen ve esas olarak maksimum güvenli depolama sıcaklığını belirtmek için kullanılan bir rakamdır. Test, bir alev uygulandığında yakıtın tutuşmaya yetecek kadar buhar çıkaracağı sıcaklığı belirler. İki değer mümkündür: atmosferik ısıtma için açık bir parlama noktası ve ısıtma sırasında yakıtın üzeri örtüldüğünde kapalı bir parlama noktası.

Düşük sıcaklık özellikleri, akma noktası ve bulutlanma noktası cinsinden ölçülür. Akma noktası, yakıtın kendi ağırlığı altında aktığı sıcaklığın biraz üzerindedir. Yakıtın kolaylıkla işlenebileceği en düşük sıcaklıktır. Bulutlanma noktasında yakıtta mumlar oluşacaktır. Bulut noktası sıcaklığının altında, boru veya filtre tıkanması meydana gelebilir.

Bir yakıtın karbon kalıntısı oluşturma özelliği genellikle Conradson yöntemi ile ölçülür. Bir yakıt numunesinin kontrollü yanması, artık karbon ve diğer kalıntıların bir ölçüsünü verir.

Kükürt içeriği, motor aşınmasının bir nedeni olarak kabul edildiğinden önemlidir. Ağırlıkça yüzde olarak ifade edilen bir maksimum limit, genellikle spesifikasyonlara dahil edilir.

Gemi yakıtları nelerdir
Gemi dizel yakıt sistemi
Gemi yakıtı fiyatları
Kemşaft nedir
Mgo yakıt Nedir
Yakıt pompası çalışma prensibi
Gemi yakıt pompası
Gemi yakıtı fiyatları 2022

Bir yakıtın kalorifik değeri, yanma sırasında açığa çıkan ısı enerjisidir. İki değer kullanılır, daha yaygın olanı yanmadan kaynaklanan ısı enerjisi olan Yüksek Isıl Değerdir.

Alt Kalorifik Değer, mevcut ısı enerjisinin bir ölçüsüdür ve yanma sırasında üretilen ancak egzoz olarak geçen buharda bulunan ısı enerjisini içermez. Ölçüm, kontrollü koşullar altında küçük bir yakıt miktarının yakıldığı bir bomba kalorimetre testinden elde edilir.

Çeşitli yakıt özelliklerinin, motorun performansı ve sistemin depolama ve taşıma gereksinimleri üzerinde farklı etkileri vardır. Karıştırma ve çeşitli katkı maddelerinin kullanılması da hem motoru hem de sistemi etkileyecektir.

Çalışma ortamı sıvı yakıt olduğundan viskozite sarsıntılı tip enjektör pompalarını ve enjektör çalışmasını etkileyecektir. Pompa mekanizması, düşük viskoziteye sahipse aşınmaya neden olacak yakıtla yağlanır.

Bulutlanma noktası ve akma noktası değerleri, en düşük sistem çalışma sıcaklıkları dikkate alındığında önemlidir. Filtrelerde ve yakıt hatlarında biriken mum, tıkanmalara neden olur ve motora yakıt akışını kısıtlayabilir.

Setan sayısı veya dizel indeksi enjeksiyon zamanlamasını belirleyecek ve ayrıca yanma gürültüsünü ve siyah duman üretimini etkileyecektir. Enjektörlere veya brülörlere doğru viskozitede yakıt vermek için yakıt sistemindeki sıcaklık kademeli olarak artırılmalıdır.

Yakıt enjeksiyon ekipmanındaki birçok ince işlenmiş parçadaki aşınmayı azaltmak için sistem temizliği de çok önemlidir. Filtrelere ve genel sistem temizliğine düzenli dikkat gösterilmesi çok önemlidir. Örneğin metal yüzeylerdeki cilayı çıkarmak, aşınmayı azaltmak ve paslanmayı önlemek için çeşitli katkı maddeleri kullanılır.

Yağlama Yağları

Yağlama yağları, ham petrol arıtma işleminin bir ürünüdür. Yağın gerektirdiği çeşitli özellikler, harmanlama ve katkı maddelerinin eklenmesi sonucunda elde edilir. Anoinin fiziksel ve kimyasal özellikleri oksidasyon inhibitörleri, aşınma azaltıcılar, dispersanlar, deterjanlar vb. ile değiştirilebilen katkı maddeleri ile değiştirilir. Şimdi önemli yağlayıcı özellikleri incelenecektir.

Viskozite, akaryakıtlarla ilgili olarak daha önce bahsedilmişti, ancak aynı zamanda yağlama yağlarının da önemli bir özelliğidir. Viskozitenin sıcaklıkla değişim oranı olan viskozite indeksi de kullanılır. Toplam Baz Numarası (TEN), asitleri nötralize etmek için bir yağlama yağında bulunan alkali, yani baz miktarının bir göstergesidir.

Makine hasarını önlemek için bir yağın asitliği izlenmelidir ve ölçüm birimi olarak nötralizasyon numarası kullanılır. Bir yağlayıcının oksidasyon direnci, nötralizasyon sayısı ile de ölçülebilir. Aşırı derecede oksitlenmiş bir yağ atılmalıdır.

Bir yağlama yağının karbon oluşturma eğilimi, özellikle ısıya maruz kalan yağlar için bilinmelidir. Bir yüzde değeri elde etmek için genellikle bir karbon kalıntı testi yapılır.

Bir yağın sudan ayrılması, su ile karışma ve daha sonra santrifüjde suyu salma kabiliyetini ifade eder. Bu özellik aynı zamanda çamur oluşturma eğilimi ile de ilgilidir. Korozyon önleme, yağın içinde su bulunduğunda bir yüzeyi koruma yeteneği ile ilgilidir. Bu, yağların tatlı veya tuzlu su sızıntılarıyla kirlenebileceği durumlarda önemlidir.

Modern yağlayıcı, çok sayıda görevi yerine getirebilmelidir. Bu, harmanlama ve katkı maddeleri ile elde edilir. Metal-metal temasını önlemeli ve hareketli parçalarda sürtünmeyi ve aşınmayı azaltmalıdır. Yağ, kararlı olmalı ve yağ soğutmanın kullanıldığı yerler gibi yüksek sıcaklıklara maruz kaldığında bozulmamalı veya karbon oluşturmamalıdır.

Asidik yanma ürünleri gibi herhangi bir kirletici madde, alkalin katkı maddeleri ile nötralize edilmelidir; yüzeylerde biriken herhangi bir karbon, deterjan katkı maddeleri ile yıkanmalı ve bir dağıtıcı katkı maddesi ile süspansiyon halinde tutulmalıdır. Yağ ayrıca suyu emebilmeli ve ardından saflaştırma sırasında serbest bırakabilmeli, ancak bu arada metal parçaları korozyona karşı korumalıdır.

Makale Deniz

Biyografinin Tamamını Gör